เสียง : พากย์ไทย

7.7/10

My Way (2011) สงคราม มิตรภาพ ความรัก

My Way (2011) สงคราม มิตรภาพ ความรัก หลังความสำเร็จของ Taegukgi My Way จนมีผู้ชมเกิน 10 ล้านคนทำรายได้สูงสุดตลอดกาลในขณะนั้น ผู้กำกับ คัง เจกิว กลับมาพร้อมกับงานใหม่ว่า My Way (เดิมเคยใช้ชื่อว่า D-Day) โดยยังคราวนี้จะยังคงเป็นหนังสงครามเช่นเดิม แต่การมาคราวนี้ ประเดิมเรื่องเกิดขึ้น เกิดขึ้นที่เกาหลี ซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของญี่ปุ่น โดยที่ Jun-shik ซึ่งอาศัย อยู่ในเมืองที่มีชาวญี่ปุ่น อยู่มาก

พร้อมทั้ง เข้าต้องเจอคู่แข่งขันที่เป็นชาวญี่ปุ่น คือ Tatsuo ซึ่งจะแข่งขันกันวิ่งมาราธอน แต่ว่า Jun-shik เขาได้ถูกเลือกให้ไปแข่งขันวิ่งมาราธอนที่โอลิมปิก ที่โตเกียว แต่ว่า ได้เกิดสงคราม กับสหภาพโซเวียต ทำให้เข้า ถูกเกณฑ์ และในวันหนึ่ง Tatsuo ได้รับเลือกและให้เป็น หัวหน้า เพื่อป้องกันหน่วยที่ Jun – Shik นั้นเป็นทหารอยู่ แต่ว่า เหตุการณ์ไม่เป็นเช่นนั้น เขาทั้งคุ่ ตกเป็นเชลย ให้กับสหภาพโซเวียต ในระหว่างนั้น

การโจมตีของเยอรมัน (นาซี) ที่มีต่อสหภาพโซเวียต นั้น ทั้ง 2 คน ต่างหาทางหลบหนี และถูกจับ โดยชาวเยอรมัน ทำให้คนทั้งคู่ต้องแยกออกจากกัน ในปี 1944 ทั้งคุ่ เจอกันอีกครั้ง ใน ชายฝั่งนอร์มังดี Jun – Shik ได้กลายเป็นทหารเยอรมัน (นาซ๊) โดยไม่เต็มใจ และจุดนี้เอง การต่อสู้กับกองกำลังพันธมิตร ก็เกิดขึ้น แต่ว่า คนทั้ง 2 ก็ตัดสินใจที่จะหนีจากวิกฤตินี้อีกครั้ง

My Way เป็นภาพยนตร์สงครามของเกาหลีใต้ปี 2011

ที่ผลิต ร่วมเขียนบท และกำกับโดยคังเจกยู นำแสดงโดยจางดงกอน ร่วมกับนักแสดงชาวญี่ปุ่น โจ โอดากิริ และนักแสดงชาวจีน ฟ่าน ปิงปิง ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างจากเรื่องราวของชาวเกาหลีชื่อ Yang Kyoungjong ซึ่งถูกกล่าวหาว่าถูกกองทัพอเมริกันจับตัวในวันดีเดย์ ยาง คยองจงถูกเกณฑ์เข้าในกองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่น กองทัพแดง และแวร์มัคท์

ปีนี้คือ ค.ศ. 1928 ในเมืองคยองซอง (ปัจจุบันคือกรุงโซล) ประเทศเกาหลี หนุ่ม Kim Jun-shik (Shin Sang-yeob), พ่อของเขา (Chun Ho-jin) และน้องสาว Eun-soo (Lee Yeon-hee) ทำงานในฟาร์มของครอบครัว Hasegawa (Shiro Sano, Kumi Nakamura) ในญี่ปุ่นที่ถูกยึดครอง เกาหลี. ทั้งจุนซิกและหนุ่มทัตสึโอะ ฮาเซกาวะ (ซอง ยูบิน)

สนใจที่จะวิ่ง เมื่อพวกเขายังเป็นวัยรุ่น (โด จีฮัน, ยูกิจิ โคบายาชิ) พวกเขากลายเป็นคู่แข่งที่ดุเดือด ปู่ของทัตสึโอะ (อิซาโอะ นัตซึยากิ) ถูกสังหารด้วยระเบิดโดยนักสู้เพื่ออิสรภาพชาวเกาหลี และนักวิ่งชาวเกาหลี ซอน คีชุง (ยุน ฮีวอน) ชนะการแข่งขันวิ่งมาราธอนกับคู่แข่งชาวญี่ปุ่น ซึ่งยิ่งเพิ่มความตึงเครียดระหว่างเกาหลีและญี่ปุ่น .

ในเดือนพฤษภาคม ปี 1938 Jun-shik (Jang Dong-gun) ทำงานเป็นนักวิ่งรถลาก ชาวเกาหลีถูกห้ามไม่ให้เข้าร่วมการแข่งขันกีฬา และทัตสึโอะ (โจ โอดากิริ) ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นผู้รักชาติชาวญี่ปุ่นผู้ดุร้าย ได้สาบานว่าชาวเกาหลีจะไม่มีวันชนะการแข่งขันอีกต่อไป เขาได้รับการยอมรับจากวิทยาลัยแพทย์ในกรุงเบอร์ลิน นาซีเยอรมนี

แต่ทัตสึโอะตัดสินใจที่จะอยู่ที่เกาหลีเพื่อเข้าร่วมการแข่งขันออลเจแปนไทรอัลส์สำหรับการวิ่งมาราธอน ซอนแอบสนับสนุนจุนชิกที่ชนะการแข่งขัน แต่ทัตสึโอะได้รับเหรียญรางวัลเมื่อจุนชิกถูกตัดสิทธิ์เนื่องจากถูกกล่าวหาว่าโกง เกิดการจลาจลโดยผู้ชมชาวเกาหลี และเพื่อเป็นการลงโทษ ผู้ที่ก่อการจลาจลจึงถูกเกณฑ์เข้ากองทัพญี่ปุ่น ซึ่งรวมถึงจุนชิกและเพื่อนของเขา ลีจองแด (คิม อินควอน) ซึ่งแอบชอบอึนซู .

ในเดือนกรกฎาคม ปี 1939 พวกเขาพบว่าตัวเองพร้อมกับชาวเกาหลีอีก 100 คนในการสู้รบที่โนมอนฮัน ชายแดนมองโกเลีย ที่ซึ่งมือปืนชาวจีน ชิราอิ (ฟ่าน ปิงปิง) กำลังล้างแค้นให้กับการตายของครอบครัวของเธอด้วยน้ำมือของญี่ปุ่น ถูกจับและทรมาน ทัตสึโอะ ซึ่งปัจจุบันเป็นพันเอก มาถึงและรับคำสั่งและบังคับผู้บัญชาการที่มีอยู่ซึ่งยุติธรรมกว่าชาวเกาหลีอย่างทาคาคุระ (高倉; ชินโงสึรุมิ) ให้ทำพิธี Seppuku หลังจากปฏิเสธที่จะเข้าร่วมทีมฆ่าตัวตายซึ่งจัดโดยทัตสึโอะเพื่อต่อสู้กับโซเวียต จุนชิกถูกจำคุกร่วมกับชิราอิ

แต่หนีไปพร้อมกับเธอ จงแด และเพื่อนอีกสองคนไปที่แม่น้ำคาลคิน

จุนชิกเห็นรถถังบนขอบฟ้าจึงพยายามกลับฐานเพื่อเตือนกองทัพญี่ปุ่น ระหว่างที่เขากลับมา เขาถูกโจมตีโดย I-16 Ishak ของโซเวียต และได้รับการช่วยเหลือโดย Shirai ซึ่งเสียชีวิตหลังจากยิงเครื่องบินตก จุนชิกกลับไปที่ฐานทัพและเตือนกองทัพญี่ปุ่นว่าการโจมตีด้วยรถถังโซเวียตขนาดใหญ่กำลังมา แต่ทัตสึโอะปฏิเสธที่จะสั่งล่าถอย ในระหว่างการต่อสู้ฝ่ายเดียว กระสุนของรถถังระเบิดใกล้กับทัตสึโอะและจุนชิก ซึ่งทำให้ทั้งสองหมดสติไป

ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2483 จุนชิกและทัตสึโอะจบลงที่ค่ายเชลยศึกคุนกูร์สค์ ทางตอนเหนือของเมืองเพิร์ม ในสหภาพโซเวียต ซึ่งทั้งชาวเกาหลีและญี่ปุ่นถูกจองจำร่วมกัน Jong-dae ภายใต้ชื่อ Anton ได้กลายเป็นผู้นำหน่วยการทำงาน ช่วยเหลือเพื่อนชาวเกาหลีของเขา และข่มเหงชาวญี่ปุ่น แต่เห็นได้ชัดว่าความจงรักภักดีสูงสุดของเขาตอนนี้อยู่กับโซเวียต จุนซิกทำให้ทัตสึโอะอับอายในการต่อสู้จนตายตามทำนองคลองธรรม

แต่จู่ๆ จุนชิกก็ปฏิเสธที่จะฆ่าทัตสึโอะ และทั้งคู่ก็ถูกลงโทษร่วมกัน ต่อมา อุบัติเหตุในการทำงานก่อให้เกิดการจลาจล ซึ่งเกือบจะนำไปสู่การประหารทัตสึโอะและจุนชิกด้วยการยิงเป้า แต่มีข่าวมาว่าเยอรมนีได้ประกาศสงครามกับสหภาพโซเวียตแล้ว โซเวียตเกณฑ์เชลยศึกทันทีและยิงผู้ที่ปฏิเสธหรือช้าเกินกว่าจะสวมเครื่องแบบกองทัพแดง จงแดอาสาจุนซิกและทัตสึโอะซึ่งยังคงติดอยู่กับเสาหลักในกองทัพแดงซึ่งช่วยชีวิตพวกเขาไว้ พวกเขาต่อสู้อย่างนองเลือดกับกองทัพเยอรมันที่เดดอฟสค์ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2484 Jong-dae เสียชีวิตขณะนำเชลยศึกออกรบ

แต่ Tatsuo และ Jun-shik สามารถเอาชีวิตรอดได้ จุนชิกโน้มน้าวให้ทัตสึโอะสวมชุดทหารเยอรมันที่นำมาจากศพแล้วเดินป่าข้ามภูเขาเข้าสู่ดินแดนของเยอรมัน ขณะที่พวกเขาเดินทาง ก็เห็นได้ชัดว่าทัตสึโอะได้รับบาดเจ็บ พวกเขามาถึงเมืองร้างแห่งหนึ่ง ซึ่งจุนซิกออกไปหายามามอบให้ทัตสึโอะ ระหว่างการค้นหา จุนชิกถูกทหารเยอรมันพบ ไม่เข้าใจก็จับตัวไป ในขณะเดียวกัน Tatsuo ที่กำลังจะตายก็ถูกพบโดยทหารที่กำลังค้นหาบ้านที่เขาถูกวางไว้

สามปีต่อมา ทัตสึโอะเป็นส่วนหนึ่งของกองทัพเยอรมัน เขาพบว่าตัวเองอยู่บนชายหาดนอร์มังดี ประเทศฝรั่งเศส ก่อนที่ฝ่ายสัมพันธมิตรจะบุกโจมตีวันดีเดย์ ขณะที่กองทัพเสริมกำลังชายหาด ทัตสึโอะเห็นชายคนหนึ่งกำลังวิ่งอยู่บนชายหาด เขาตามทันและเห็นว่าเป็นจุนซิก เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่ถูกเยอรมันจับตัวไป พวกเขาตัดสินใจหนีจากนอร์ม็องดีเพื่อไปจับเรือในแชร์บูร์กซึ่งมีข่าวลือว่าจะแล่นออกจากโรงละครได้อย่างปลอดภัย

และในที่สุดก็จะกลับบ้านที่เกาหลี ขณะที่พวกเขาพยายามจะออกไป การยกพลขึ้นบกที่นอร์มังดีก็เริ่มต้นขึ้น จุนชิกและทัตสึโอะถูกเจ้าหน้าที่ชาวเยอรมันขังไว้ในป้อมปืนกล ทั้งสองคนเปิดประตูและเข้าสู่ฉากแห่งความโกลาหล โดยมีทหารอเมริกันวิ่งทับชายหาด พวกเขาวิ่งเข้าไปในแผ่นดิน แต่จุนซิกได้รับบาดเจ็บจากเศษระเบิดที่หน้าอกและมีเลือดออกมาก

เมื่อสังเกตเห็นพลร่มชาวอเมริกันเดินเข้ามาใกล้ จุนชิกที่กำลังจะตายก็ใช้กำลังบังคับป้ายระบุตัวตนของทัตสึโอะด้วยป้ายของตัวเอง และบอกทัตสึโอะว่า “ตอนนี้เขาคือจุนชิกแล้ว” มิฉะนั้น เนื่องจากทัตสึโอะเป็นชาวญี่ปุ่นและถือเป็นศัตรูคู่อาฆาตของชาวอเมริกัน เขาจึงอาจถูกสังหารได้ทันที

หลังจากนั้นไม่นาน จุน-ชิกก็เสียชีวิต และทัตสึโอะก็ร้องเสียงดังขณะที่ชาวอเมริกันเข้าใกล้ ต่อมามีผู้เห็นทัตสึโอะวิ่งเข้าเส้นชัยในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1948 ในชื่อ “จุน-ชิก คิม” ภาพยนตร์จบลงด้วยการเผชิญหน้ากันครั้งแรกในคยองซอง เขาเล่าคนเดียวว่าตอนที่เขาพบกับจุนชิกตอนเด็กๆ เขาแอบมีความสุขที่ได้พบใครสักคนที่อาจเป็นคู่ครองของเขาได้

The year is 1928 in Gyeong-seong (present-day Seoul), Korea. Young Kim Jun-shik (Shin Sang-yeob), his father (Chun Ho-jin) and sister Eun-soo (Lee Yeon-hee) work on the farm of the Hasegawa family (Shiro Sano, Kumi Nakamura) in Japanese-occupied Korea. My Way Both Jun-shik and young Tatsuo Hasegawa (Sung Yu-bin) are interested in running.

When they are teenagers (Do Ji-han, Yukichi Kobayashi), they have become fierce competitors.

Tatsuo’s grandfather (Isao Natsuyagi) is killed in a bomb attack by a Korean freedom fighter, and a Korean runner, Sohn Kee-chung (Yoon Hee-won), then wins a marathon race against Japanese competitors, which further inflames Korean-Japanese tensions.

In May 1938, Jun-shik (Jang Dong-gun) is working as a rickshaw runner. My Way Koreans have been banned from taking part in sports events, and Tatsuo (Joe Odagiri), now a fierce Japanese nationalist, has sworn that a Korean will never again win a race. He has been accepted by a medical college in Berlin,Nazi Germany but Tatsuo decides to stay in Korea to run in the All Japan Trials for the marathon.

Sohn secretly backs Jun-shik, who wins the race, but Tatsuo is awarded the medal when Jun-shik is disqualified for allegedly cheating. A riot by Korean spectators ensues, and as punishment, those who started the riot are forcibly drafted into the Japanese Army, including Jun-shik and his friend Lee Jong-dae (Kim In-kwon), who has a crush on Eun-soo.

In July 1939, they find themselves, along with 100 other Koreans, in the battle at Nomonhan, on the border with Mongolia, where a Chinese sniper, Shirai (Fan Bingbing), avenging the deaths of her family at the hands of the Japanese, is captured and tortured. Tatsuo, now a colonel, arrives and takes command and forces the existing commander, who is far fairer to the Koreans, Takakura (高倉; Shingo Tsurumi), to commit seppuku.

After refusing to join a suicide squad, organized by Tatsuo, to fight the Soviets, Jun-shik is imprisoned with Shirai but escapes with her, Jong-dae, and two other friends to the River Khalkhin. Jun-shik, seeing the tanks on the horizon, attempt to return to base to warn the Japanese forces. During his return, he is attacked by a Soviet I-16 Ishak, and is saved by Shirai, who dies after shooting down the plane. doomovie.win

Jun-shik returns to the base and manages to warn the Japanese forces that a large-scale Soviet tank attack is coming, but Tatsuo refuses to order a retreat. My Way During the one-sided battle, a tank shell explodes near Tatsuo and Jun-shik, which knocks them unconscious.