เสียง : พากย์ไทย

6.2/10

Dien Bien Phu (1992) แหกค่ายนรกเดียนเบียนฟู

Dien Bien Phu (1992) แหกค่ายนรกเดียนเบียนฟู นักข่าวชาวอเมริกันคนหนึ่ง พบว่าเขาตกอยู่ท่ามกลางการสู้รบอย่างต่อเนื่อง ระหว่างกองทัพฝรั่งเศสกับฝ่ายเวียดมินห์เป็นเวลา 57 วัน ในเดียนเบียนฟู ประเทศเวียดนาม ซึ่งผลคือเการพ่ายแพ้ของฝรั่งเศส จนต้องถอนตัวออกจากเวียดนามไปในที่สุด

Dien Bien Phu (1992) แหกค่ายนรกเดียนเบียนฟู

เป็นภาพยนตร์สงครามมหากาพย์ชาวฝรั่งเศสปี 1992 ที่เขียนบทและกำกับโดยทหารผ่านศึกชาวฝรั่งเศส ปิแอร์ โชเอนโดแอร์เฟอร์ ด้วยงบประมาณมหาศาล นักแสดงนำดารา และฉากสงครามที่สมจริงซึ่งได้รับความร่วมมือจากกองทัพฝรั่งเศสและเวียดนาม ทำให้ Dîen Bîen Phu ได้รับการยกย่องจากหลาย ๆ คนว่าเป็นภาพยนตร์สงครามที่สำคัญเรื่องหนึ่งที่ผลิตขึ้นในประวัติศาสตร์การสร้างภาพยนตร์ของฝรั่งเศส

บรรยายถึงการปิดล้อมเดียนเบียนฟู 55 วัน (พ.ศ. 2497) ซึ่งเป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้ายโดยกองทัพอาณานิคมของสหภาพฝรั่งเศสในสงครามอินโดจีนครั้งแรกในช่วงวันสุดท้ายของอินโดจีนฝรั่งเศส ซึ่งไม่นานหลังจากนั้นก็แบ่งออกเป็นเวียดนามเหนือและเวียดนามใต้ นี่เป็นการโหมโรงของสงครามอินโดจีนครั้งที่สอง ซึ่งเป็นที่รู้จักในสหรัฐอเมริกาในชื่อสงครามเวียดนาม

ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล “เพลงประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยม” (“ดนตรี Meilleure”) ในงาน French César Awards ปี 1993 เพลงประกอบดั้งเดิมของเดียนเบียนฟูแต่งและร้องบางส่วนโดยนักเปียโน Georges Delerue โดยมีนักร้องชาวญี่ปุ่น Marie Kobayashi ร่วมด้วย ในปี 1994

เนื่องในโอกาสครบรอบ 40 ปีของการล้อมที่เดียนเบียนฟู ผู้กำกับ Schoendoerffer ได้ตีพิมพ์หนังสือเบื้องหลังชื่อ “Diên Biên Phu – De la Bataille au Film” ( From the Battle to the ภาพยนตร์). ในปี 2004 ระหว่างการฉลองครบรอบ 50 ปี Schoendoerffer ได้ตีพิมพ์ภาพยนตร์ของเขาฉบับเต็มในรูปแบบดีวีดี

ภาพยนตร์เรื่องนี้ติดตามเหตุการณ์ตามลำดับเวลาของการต่อสู้ บางส่วนแสดงให้เห็นในแหล่งกำเนิด จากใจกลางของการสู้รบที่เดียนเบียนฟู ขณะที่บางส่วนรายงานโดยพลเรือนที่เมืองฮานอย หรือโดยทหารสหภาพฝรั่งเศสที่ประจำการอยู่ที่สนามบินพลเรือนของฮานอย

ปฏิบัติการในกรุงฮานอยส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่โฮเวิร์ด ซิมป์สัน (โดนัลด์ พลีนซ์) นักเขียนและนักข่าวชาวอเมริกันโดยกำเนิดในอังกฤษ แหล่งที่มาของข้อมูลที่เป็นความลับของซิมป์สัน ได้แก่ เจ้าหน้าที่ทหารฝรั่งเศส (แพทริค กาตาลิโฟ, เอริก โด), ผู้สื่อข่าวของ Agence France Presse (ฌอง-ฟรองซัวส์ บัลแมร์), ผู้รักชาติเวียดนามผู้มีอิทธิพล (ลอง เหงียน-คาค)

ผู้ลักลอบค้าหลักทรัพย์ชาวจีน (เธ แองห์) และชาวยูเรเชียน พ่อค้าฝิ่น (ไมเต นาฮีร์) Simpson ส่งข่าวที่คุ้มค่าแก่หนังสือพิมพ์รายวัน San Francisco Chronicle ผ่านทางหน่วยงานในฮ่องกง เพื่อหลบเลี่ยงการเซ็นเซอร์ของกองทัพฝรั่งเศสที่มีอยู่ในขณะนั้นในกรุงฮานอยและส่วนที่เหลือของอินโดจีน

ฉากสงครามมีให้เห็นผ่านสายตาของตัวละครหลายตัวที่แสดงถึงธรรมชาติของมนุษย์ ที่เดียนเบียนฟู มีผู้ชายสองประเภท: คนขี้ขลาดและคนกล้าหาญ ภาพแรกส่วนใหญ่แสดงโดยหนูชื่อ “น้ำยำหนู” (Fathy Abdi); ตัวอย่างของประเภทที่สองคือร้อยโทปืนใหญ่ที่เป็นมิตรต่อปราชญ์ (Maxime Leroux) ซึ่งปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามคำสั่งให้ล่าถอยและในที่สุดก็เสียชีวิตเพื่อเกียรติยศ เนื่องจากเป็นตัวละครต้นแบบ

ตัวละครเหล่านี้จึงไม่มีชื่อ ตัวละครหลักมีชื่อสมมติ แต่เป็นสมาชิกของหน่วยจริง เช่น พลร่มเวียดนามที่ 5 Bawouan ร้อยโท Ky (Eric Do) หรือกองร้อย Foreign Legion ของกัปตัน de Kerveguen (Patrick Catalifo)

ภาพยนตร์ของ Schoendoerffer มีองค์ประกอบอัตชีวประวัติที่บางครั้งปรากฏในบทสนทนาและมีภาพประกอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยตัวละครช่างภาพทหาร นักแสดง Ludovic Schoendoerffer รับบทเป็นตากล้องหนุ่มของ Army Cinematographic Service โดยใช้กล้องประเภทเดียวกับ Corporal Pierre Schoendoerffer พ่อของเขาที่ทำในปี 1954

Dien Bien Phu (1992) Dien Bien Phu Hell Camp

It is a 1992 French blockbuster film written and directed by French veteran Pierre Schoendouerfer on a budget that features a star-studded cast. and the ensuing war scenes, which feature the cooperation of the French and Vietnamese armies, you can use a history from many famous people in one of the most important war films that made French cinema re-emerge.

Explores the 55-day Siege of Dien Bien Phu (1954), the most epic campaign by French Union troops in the First Indochina War in the final days of French Indochina and will repeat. North and South Vietnam were asked to support the prelude to the Indochina War, which would be known as the Vietnam War.

This story talks about the names nominated for the award. “Best Original Song” (“Music Meilleure”) celebrating the 1993 French César Awards, Dien Bien Phu’s original soundtrack composed and sung by pianist Georges Delerue, followed by singer Marie Kobayashi again in 1994.

• Again on the occasion of the 40th anniversary of the siege of Dien Bien Phu Dai.

Schoendoerffer A background book was obtained called De la Bataille au Film” (From the Battle to the Movie). In 2004, Schoendoerffer’s 50th anniversary was celebrated. Without the full release of his film this month.

The following traces the time of the battle in the fortress in situ from the center of the battle at Dien Bien Phu , reported by reports at the city or by French troops stationed there. Linden of gifts

British-born singer and journalist. Documentary of the Simpson’s celebration French military officers (Patrick Catalifo, Eric Do), Agence France Presse detective (Jean-François Labmer), great Vietnam patriots. (Long Nguyen-Ka c)

A high-quality smuggler (Angah) and a Eurasian opium dealer (Maitenahir), Simpson sends news worthy of the daily San Francisco Chronicle, a regulated channel in Hong Kong that has gone awry. The fact that… of the French army later on and the rest of Indochina

Sometimes the war is seen through the eyes of several characters whose nature is that at Dien Bien Phu there are two types of men: cowards and angry people. The first image is mainly represented by a rat named “Nam Yum Nu” (Fathy Abdi). ; The second type is the extraordinary lieutenant to the philosopher (Maxime Leroux)

who obeys orders to retreat and eventually dies in exaltation, a tradition of legend and therefore unnamed… Let’s face it, the main ones have fictitious names, let’s say, they are members of real units, like Vietnam’s 5th Bawouan Paratroopers, Lieutenant Ky (Eric Do), or Captain de Kerveguen’s (Patrick Catalifo) Foreign Legion Company.

Schoendoerffer’s films There is a history that is sometimes presented by descriptions by military actor Ludovic Schoendoerffer. doomovie.win Plays a young Army Cinematographic Service cameraman, possibly the same type of camera his father, Corporal Pierre Schoendoerffer, did in 1954.