เสียง : พากย์ไทย

9/10

My Name Is Loh Kiwan (2024) ผมชื่อโรกีวาน

เรื่องย่อ

My Name Is Loh Kiwan (2024) ผมชื่อโรกีวาน เรื่องราวของ โรกีวาน (รับบทโดย ซง จุง-กี) ชายหนุ่มผู้แปรพักตร์จากเกาหลีเหนือ เขาเดินทางเพียงลำพังไปยังเบลเยียมเพื่อลี้ภัย โรกีวานต้องเผชิญกับอุปสรรคมากมายทั้งเรื่องภาษา วัฒนธรรม และระบบราชการ ดูหนัง ออนไลน์

ผู้กำกับ

• Kim Hee-jin

บริษัท ค่ายหนัง

• Yong Film
• HighZium Studio

นักแสดง

• Song Joong-ki
• Choi Sung-eun

โปสเตอร์หนัง

รีวิวหนัง

pranayjalvi

ภาพยนตร์เกี่ยวกับการอพยพเข้าเมืองอย่างผิดกฎหมาย การขอลี้ภัย และสิทธิในการใช้ชีวิต มีจุดมุ่งหมายเพื่อแสดงให้เราเห็นความเป็นจริงอันน่าสยดสยองของการอพยพเข้าเมืองและการใช้ชีวิตในฐานะคนเร่ร่อน โลห์ คิววาน รับบทโดย ซงจุงกิ เป็นเด็กหนุ่มชาวเกาหลีเหนือแปรพักตร์ที่ถูกบังคับให้เข้าเบลเยียมด้วยความพยายามที่จะเอาชีวิตรอดอย่างสิ้นหวัง ท่ามกลางสภาวะที่เลวร้ายในขณะที่รัฐบาลเบลเยียมตัดสินชะตากรรมของเขา เขาได้พบกับมารี ผู้ติดยาที่ต้องการที่หลบภัยจากความเป็นจริงที่มีปัญหาของเธอ การเอาชีวิตรอดของพวกเขาท่ามกลางอุปสรรคถือเป็นพื้นฐานสำคัญของภาพยนตร์เรื่องนี้

ภาพยนตร์เรื่องนี้วางโครงเรื่องหลักไว้เคียงข้างกับการเล่าเรื่องรองที่เกี่ยวข้องกับความพัวพันของมารีกับองค์ประกอบที่ชั่วร้าย แม้ว่าแผนย่อยนี้จะเพิ่มความลึกให้กับตัวละครของเธอ แต่บางครั้งการแสดงก็สะดุดลง โดยบางแง่มุมก็ดูน่าดึงดูดน้อยกว่าเรื่องอื่นๆ ในขณะที่ต้องต่อสู้กับข้อบกพร่องทางเทคนิค ข้อความหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้เกี่ยวกับความหวังและความสามารถในการฟื้นตัวก็ส่องประกายออกมา ทำให้ผู้ชมรู้สึกถึงการไตร่ตรองและความเห็นอกเห็นใจอย่างลึกซึ้งต่อการต่อสู้ดิ้นรนของผู้ลี้ภัย ฉันชื่อโละ กิวรรณ ยืนหยัดเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงพลังแห่งความรักที่จะก้าวข้ามอุปสรรคและส่องสว่างในมุมที่มืดมนที่สุดของประสบการณ์ของมนุษย์

8/10 คะแนน

The People

“ผมมาไกลถึงตรงนี้ เพราะตั้งใจอยากมีชีวิตในประเทศนี้ให้ได้ ต่อให้ที่นี่จะกลายเป็นขุมนรกแบบไหนก็ตาม”
.
สำหรับโรกีวาน ตัวละครครหลักของภาพยนตร์เกาหลีเรื่องล่าสุดของเน็ตฟลิกซ์ (Netflix) เบลเยียมเป็นประเทศที่ 3 ที่เขาใช้ชีวิตอยู่ หลังจากหนีออกจากเกาหลีเหนือมาอาศัยอยู่กับแม่ในห้องเช่าเล็ก ๆ ในเมืองจีน
.
ถึงการเริ่มต้นชีวิตใหม่มันจะยาก แต่เขาต้องผ่านไปให้ได้…
.
อย่างน้อยการได้บัตรผู้ลี้ภัยจะทำให้เขาเป็นอิสระ ปลดพันธนาการชีวิตของตัวเองออกไปได้บ้าง และยังทำให้แม่นอนตายตาหลับได้จริง
.
“กีวาน ลูกจะตายไม่ได้นะ ไปอยู่ในที่ที่ดี ๆ แล้วมีชีวิตให้ได้ อยู่อย่างภูมิใจ ใช้ชื่อของลูกเอง ไปใช้ชีวิตให้เหมือนคนนะลูก” นี่คือคำสุดท้ายของแม่ก่อนหมดลมหายใจ
.
หนังเรื่องนี้ ดูจบแล้ว อาจจะไม่ได้อิน เพราะมีการรวบรัดตัดตอน และเส้นเรื่องที่หลาหลายจนหลุดโฟกัส แต่สะท้อนให้เห็นถึงชีวิตที่สิ้นหวัง ไร้ทางเลือก แต่ก็ดิ้นรนเพื่อชีวิตที่ดีและแสวงหาความสุขให้กับชีวิตของตัวเอง

วีรวัฒน์ อัจจุตมานัส

ตัวภาพยนตร์เป็นเหมือนยาขมผสมน้ำตาลที่อยากเล่าชะตากรรมของผู้อพยพ เปิดฉากด้วยบรรยากาศแสนหดหู่ แม้จะอยู่ท่ามกลางความสวยงามของเมืองในยุโรป แต่ชีวิตของผู้อพยพก็แทบไม่เหลือคุณค่าความเป็นคน เนื้อหามากกว่าครึ่งพูดถึงการดิ้นรนเพื่อรอคอยสิ่งที่เหมือนจะไม่มีวันมาถึง ทั้งฉากที่โรกีวานต้องกลายเป็นคนไร้บ้าน เข้าไปอยู่ในห้องน้ำสาธารณะ ถูกทำร้าย กดขี่ หากชีวิตจะดีขึ้นมาหน่อยก็ต้องยอมทำงานที่คนในประเทศนั้นไม่ทำกัน รวมทั้งการต้องยอมเปลี่ยนตัวตนเพื่อให้ชีวิตอยู่รอด

“ลูกตายไม่ได้นะ ต้องไปอยู่ในที่ดีๆ แล้วมีชีวิตให้ได้อยู่อย่างภาคภูมิใจในชื่อของลูกเอง”

บทสนทนาในวาระสุดท้ายของแม่กับโรกีวานน่าจะบอกคร่าวๆ ถึงที่มาของชื่อภาพยนตร์ที่แตกต่างจากนิยาย แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับโรกีวานก็คือ เขากลับใช้ชีวิตในชื่อของตัวเองไม่ได้ ไหนจะต้องโดนทรยศหักหลังจากผู้อพยพด้วยกันเองเพื่อเอาตัวรอด ความเจ็บปวดยังไม่จบแค่นั้น เมื่อภาพแฟลชแบ็กไปสู่เหตุการณ์ก่อนหน้าที่เขาจะมาถึงเบลเยียมจากเงินที่ขายร่างของแม่ และการที่ผู้อพยพมักพกมีดโกนไว้ที่แขนเสื้อเพื่อจบชีวิตตัวเอง เหล่านี้คือชะตากรรมของผู้อพยพที่ภาพยนตร์กระหน่ำใส่คนดู

อย่างไรก็ตาม เนื้อหาก็เพิ่มความหวานหม่นๆ ด้วยความสัมพันธ์ระหว่างเขากับมารีที่เหมือนคนที่มีชีวิตแหว่งหวิ่นมาเติมเต็มส่วนที่ขาดไปให้แก่กัน ซึ่งมันอาจจะพัฒนาไปได้ถึงหนังรักคลาสสิกของเอเชียอย่าง เถียนมีมี่ หรือจะโฟกัสไปที่วิกฤตตัวตนของผู้อพยพแบบเดียวกับ Last Chismas แต่ ภาพยนตร์กลับไปไม่ถึงเลยสักทาง โดยเรื่องราวความรักกลายเป็นแค่การให้รางวัลกับคนดู เพื่อให้เนื้อหาไม่หดหู่เกินไปเท่านั้นเอง

จุดอ่อนอย่างแรกคือ ความสัมพันธ์ระหว่างโรกีวานกับมารีเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนแทบไม่ได้สำรวจชีวิตของทั้งสองฝ่าย หากจะมีการพึ่งพาอาศัยกันบ้างก็เกิดขึ้นจากเหตุการณ์เฉพาะหน้าที่ผู้กำกับพยายามเชื่อมโยงตัวละครทั้งสองคนเข้าด้วยกัน แต่มองข้ามการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างกันจนดูแล้วรู้สึกไม่อิน และอาจจะเพราะด้วยเนื้อหาที่ว่าด้วยชีวิตของโรกีวาน คาแรกเตอร์ของมารีจึงค่อนข้างไร้มิติ เป็นเพียงเด็กมีปัญหาที่ประชดชีวิต ทั้งๆ ที่ถ้าหากมองอีกมุมหนึ่ง เรื่องราวของมารีและโรกีวานมีบางอย่างที่คล้ายกันคือ การหาหนทางเริ่มต้นใหม่ ส่วนเมื่อมองไปที่ปมในใจของมารีก็เรียกได้ว่าเรื่องใหม่และโดดเด่น จนคิดว่าน่าจะมีประเด็นขยายความมากกว่านั้น แต่เนื้อเรื่องก็ไม่ได้กลับไปให้ความสำคัญในจุดนั้นอีกเลย

ในขณะที่อุปสรรคของความรักก็ค่อนข้างจำเจ ทั้งการที่ต้องต่อสู้เอาชีวิตรอดจากอันธพาลเนื่องจากความประมาทในการใช้ชีวิตของมารี หรือการที่พ่อของฝ่ายหญิงพยายามกีดกันโรกีวานออกไปจากชีวิตของลูก แต่ทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปด้วยดี รวมถึงชีวิตของโรกีวานที่ฉายภาพความทุกข์ทรมานมาตลอดทั้งเรื่อง วันดีคืนดีที่ทุกอย่างจะคลี่คลายมันก็ง่ายจนเหมือนหนังคนละม้วน

ส่วนสิ่งที่ต้องชื่นชมก็คือ ผลงานการแสดงของซงจุงกิที่แทบไม่เหลือคราบพระเอกขวัญใจมหาชนเอาไว้เลย ทั้งการแสดงออกทางสีหน้าที่ดูใสซื่อ เจียมตัว และแววตาสิ้นหวัง แต่ก็แฝงไว้ความปรารถนาที่จะมีชีวิตที่ดีกว่า ส่วนอีกหนึ่งตัวละครที่มาน้อยแต่ก็เปล่งประกายทุกครั้งที่อยู่ในซีนคือ บท ซอนจู ผู้อพยพเชื้อสายเกาหลี-จีน แสดงโดย อีซังฮี ที่แม้จะต้องเผชิญชีวิตที่ยากลำบากและไม่อยากจะสนใจชีวิตคนอื่น แต่ก็สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่เธอพร้อมจะมอบให้คนรอบตัวเสมอ อีกส่วนคือ งานด้านภาพและการให้แสงที่เต็มไปด้วยความอึมครึม หม่นหมอง แม้ในฉากที่แฮปปี้ที่สุดก็ยังอยู่ในแสงสลัว ซึ่งดูเหมือนผู้สร้างต้องการสร้างความแตกต่างในฉากจบของเรื่อง

โดยรวมแล้ว ภาพยนตร์ส่งสารที่น่าสนใจโดยเฉพาะเรื่องราวของผู้ลี้ภัยที่คนดูอาจนึกไม่ถึง แต่ก็ยังขาดความลงตัวในการผนวกเอาความบันเทิงสอดใส่เข้าไปไว้ข้างใน ซึ่งถ้าหากอยากหาความรื่นรมย์ ภาพยนตร์เรื่องนี้อาจจะไม่ตอบโจทย์สักเท่าไร เพราะแม้จะได้รางวัลปลอบใจด้วยตอนจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง แต่อารมณ์อาจจมดิ่งระหว่างทาง

ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน

Argylle (2024) อาร์ไกล์ ยอดสายลับ

Damsel (2024) ดรุณีผู้พิชิต

Dune Part Two (2024) ดูน ภาค 2

Shogun (2024) โชกุน EP.1-10 (ยังไม่จบ)

The Beekeeper (2024) นรกเรียกพ่อ